Evento: Festiletras 2021

Do 1 ao 5 de setembro celébrase a 39º Edición dás Festiletras na aldea do Couto en Ponteceso. Porque a cultura non é olso terreo das grandes cidades. 

Artistas confirmados:

Carlos Blanco & Xosé Touriñán

Fetén Fetén   Amigxs

Guadi Galego   Amigxs

Xosé Lois Romero & Aliboria Amigxs

Fetén Fetén:

Fetén  Fetén é moito máis que o proxecto musical de Jorge Arribas e Diego Galaz, é o linguaxe da alma feito harmonía. Os seus primeiros compases escóitanse en 2009 nacendo da necesidade destes músicos burgaleses de poñer banda sonora ás súas influencias e recordos. A música desta orixinal formación é unha lectura contemporánea da música tradicional e da música popular de baile, xéneros que os inspiran e que homenaxean utilizando a imaxinación e a creatividade como bandeiras. Dous namorados dos instrumentos diferentes, xa que, ademais dos máis convencionais, no seu directo podemos escoitar o serrucho, o violín trompeta, a frauta cadeira de cámping ou o recogeval.

Guadi Galego:

Guadi Galego é unha das artistas máis relevantes da escena galega actual, froito dunha andaina musical que comezou sendo moi nova. En 1997 entra en Berrogüetto como vocalista, pianista e gaiteira, e grava con eles tres discos. Viaxe por Urticaria (1999) e Hepta (2001) foron calurosamente recibidos pola crítica e obxecto de varios premios e recoñecementos (entre eles o de Mellor Grupo Folk Europeo de 2000 e unha candidatura aos Grammy Latinos de 2002). Seguiunos 10.0 (2006), que alcanzou o segundo Premio Opinión a Mellor Disco Gallego do ano e foi candidato aos Premios dá Música co seu tema Xente. Para entón Guadi xa comezaba a experimentar con diversas sonoridades en formacións como o seu proxecto máis íntimo e persoal, Espido (con Guillerme Fernández) ou Nordestin@s (con Abe Rábade e Ugia Pedreira), ambas tamén galardoadas co Premio a Mellor Disco Gallego.

Xosé Lois Romero & Aliboria:

Se a terra latexa, alguén terá que facer de médium para traducir ese latexado en son. Xosé Lois Romero & Aliboria son o proxecto indicado para trasladar o ruxir da terra, algo que chega desde o corazón, pero que pasa polas vísceras, e convértese nunha sorte de zumbido tribal, de folclore racial, de estalido musical.