Elenco: Mercedes Castro
"A terra non é miña, eu son da terra"
A partir do libro O home que plantaba árbores de Jean Giono.
Inspirado en acontecementos reais, Semente. O home que plantaba árbores é unha historia inesquecible sobre o poder que o ser humano ten de influenciar o mundo ao seu redor.
Narra a vida dun home e o seu esforzo solitario, constante e paciente, para facer do lugar onde vive un lugar especial.
Xulia e Román acaban de coñecerse e o primeiro watsapp non tarda en chegar: Quedamos? Veña si! Pero cando?
Elenco: Óscar Ferreira e Andrea Bayer
Ris Ras é un espectáculo pensado para enredar, rir e bailar, un espectáculo musical e teatral para os máis pequenos/as da casa onde a palabra e as brincadeiras están presentes para levarnos á tradición oral galega.
Duración: 45 min, Idades recomendadas: de 1 a 8 anos.
Elenco: Felix Corcuera, Carlos Dávila e Patricia Rodríguez / Laura Igrexa
Un príncipe moi feo e moi listo cun copete de pelo na cabeza: Riquete o do Copete. Unha princesa moi fea e moi lista. Outra princesa moi guapa e moi parva. Riquete namórase dunha delas. Que pasará coa guapa? Que pasará coa fea?
E se non estamos moi de acordo co final do conto de Charles Perrault? Poderemos cambialo?
Unha revisión do clásico de Charles Perrault adaptada ao século XXI
Elenco: Juan Rodríguez e Pablo Sánchez
Quixote es el segundo espectáculo de Pedras de Cartón. En esta ocasión afrontan el texto de Cervantes, uno de los más conocidos de la literatura española, en clave de comedia. Con una estética inspirada en el payaso clásico (muy al estilo Fellini) y en clave de clown, afrontar las escenas más icónicas de la novela, de la relación antagónica entre Quixote y su escudero Sancho.
Lugares que xa non existen. Esquecín como ulía aquela rúa. Non sabía como recuperar a sensación de antes. Miña avóa, Pura, naceu nunha casiña no centro da cidade. A Coruña. Esa casiña xa non está. A primeira vez que foi ó cine estaba co meu avó. El sempre contaba moitas historias, lendas urbanas, cousas que as veces non pasaron pero que forman parte das xentes dun lugar. O Cine París. Había moitos cines en cada barrio, lugar de encontro.. Agora o cine París é un no lugar. Un sitio que podería estar en calquera outra parte, calquera outra cidade, un espazo que non ten nada de memoria.
Pankdemia é a nova proposta da compañía Peter Punk Pallaso, un espectáculo que nace durante a corentena vivida nos últimos meses. Unha visión particar dos novos tempos que nos toca vivir da man de Peter Punk Pallaso. Novas rutinas,EPIs, equilibrios, e moitas risas.
Un novo espectáculo xa que xa está en desescalada... Próximamente nas rúas!
Elenco: Javier Gutiérrez, Mónica Regueiro, Daniel Pérez e Vicky Luengo
A pregunta é precisa. Catro personaxes tentan respondela: Un cardiólogo que non sabe nada dos asuntos do corazón, unha muller namorada de quen lle rompeu o corazón e algúns ósos, un home todo ollos envolto nunha coraza e unha muller crisálida converténdose en algo descoñecido para ela.
Medea, nas Metamorfoses de Ovidio, definiu ben o namoramento cando viu por primeira vez a Jasón; "Sentín coma se unha frecha cravouse no meu peito ata as plumas". Dor, amor. Gozo, amor.
Elenco: Daniela Saúdes e Esther Branca (ou Eva Soriano)
PREMIO" MELLOR PROPOSTA DUN CLÁSICO" EN FETEN 2020
Espectáculo Recomendado pola Rede Española de Teatros 2020
Orfeo é un mozo grego cuxa música é capaz de aplacar tormentas, mover as pedras e amansar as bestas salvaxes. Eurídice é unha nova ninfa protectora dos bosques e a natureza. Un día ambos se namoran. Pero a súa felicidade non dura moito tempo. Unha mordedura de serpe mata a Eurídice. Abatido, Orfeo decide baixar aos infernos en busca da súa amada.
Dirección, creación, coreografía e interpretación: Andrea Quintana
O RARO É QUE BAILAR SEA RARO
Bailar é perigoso, ameaza o sistema, complica a situación. A danza incomoda, afecta, descoloca e complexiza os modos de estar hexemónicos. A danza, contaxiosa e invasiva, desestabiliza as lóxicas da palabra, ameaza a linguaxe normativa. Bailar pode ser unha epidemia.
Esta bailarina non ten trucos de maxia preparados. O seu material coreográfico é basto e ás veces incomprensible, fracasa nos xiros coa perna esquerda. Esta bailarina nunca quixo ser Giselle.
