3240 podería ser o título dunha película de Wong Kar-Wai, a matrícula dun coche ou o contrasinal dunha caixa forte, por exemplo, pero en realidade é o prezo do amor. O amor por un mito.
Que pasaría se a persoa á que sempre admiraches se puxera en contacto contigo? Que farías por coñecela? Canto custa un litro de endorfimas?
Non é por frivolizar, ou si, pero tanta crise e tanto drama e tanto personaxe por aí solto xa me teñen até o curuto!
Así que un pouco de cabaré marica non nos vai vir mal.
Transformismo, travestismo, algún número musical, ironía, algunha confesión e moita pluma autóctona, nada de pavo real, pluma de pita do monte.
HISTRIÓNICA! é un monólogo teatral absurdo en coprodución coa MITCFC.
É unha comedia excéntrica e metateatral con elementos grotescos e desenfadados que desemboca non intento de inventar un universo con regras propias entre ou teatro e a vida, entre a ficción dá realidade.
Aproveitar o corpo para mudar a voz, para mudar a pel. Crebar a palabra. Mmmmmm son. Gozar. A microscopía da palabra como goce para construir o verdadeiro. O primeiro murmurio.
Murmurios Cuánticos é unha peza de 20 minutos que emprega o microscópico da pel para construir unha linguaxe propia do meu universo feminino.
Inspirada na obra e na figura da recoñecida autora Xela Arias (galardoada coas Letras Galegas 2021), Intempestiva é un espectáculo de danza para rúa e espazos non convencionais con 17 minutos de duración.
A proposta conta con Julia Laport e Sabela Domínguez na coreografía e interpretación, con Gena Baamonde na dramaturxia escénica e co espazo sonoro a cargo de LLXNTO & Bruno Baw.
INTEMPESTIVA
1. Que se fai ou ocorre nun momento que non convén.
2. Que non é o máis axeitado, por non ser o habitual ou acostumado.
Unha nave espacial viaxa a Marte para colonizar o planeta vermello. Pero o capitán e o seu androide Trasto descubrirán que o planeta xa está habitado cando chegan a cidade de Martid, donde os veciños mutantes celebran unha verbena popular castiza ante os alieníxenas terrestres.
Para colmo de males, o capitán enamorase de unha chulapa marciana postiñeira de ollos hechiceiros (oito en concreto) e pretende fuxir con ela rumbo a Venus… Villa y Marte é a reinvención do xénero chico en clave ronlalera: humor, música en directo, teatro… e chotis.
ULTREIA é un espectáculo multidisciplinar no que se combina a maxia, a música e a danza. Percorrendo un camiño máxico que simboliza todos os
camiños exteriores e interiores do ser humano, o Mago Teto fará unha viaxe a través de aparicións, desaparicións, casas
encantadas, predicións, levitacións, transformacións e moitos máis efectos máxicos que transportarán ao público a unha
realidade onde todo é posible menos perder a ilusión. Neste traxecto, Teto viaxará con tres bailarinas que o
ULTREIA é un espectáculo multidisciplinar no que se combina a maxia, a música e a danza. Percorrendo un camiño máxico que simboliza todos os
camiños exteriores e interiores do ser humano, o Mago Teto fará unha viaxe a través de aparicións, desaparicións, casas
encantadas, predicións, levitacións, transformacións e moitos máis efectos máxicos que transportarán ao público a unha
realidade onde todo é posible menos perder a ilusión. Neste traxecto, Teto viaxará con tres bailarinas que o
Sara odia a súa vida, ou polo menos a que chaman a súa vida real. Nesa vida real non lle vai nada ben: non ten case amigas e moito menos amigos, búrlanse do seu aspecto, non é brillante nos estudos, nin sequera mediocre. Sara ten a sensación de que podería desaparecer e ninguén se decataría. Pero Sara ten outra vida, na que xoga en liña con ducias de persoas, e ten éxito, e é imbatible nas loitas. Sara pasa cada vez máis tempo nesa vida virtual e menos na vida real. Deixa de falar, de comer, de durmir.
Technocracia aborda a festa como lugar de comunión, como mecanismo de reprogramación mental, de ruptura co cotiá, de hedonismo físico e emocional, e tamén como unha metodoloxía de creación a partir do corpo en movemento e a masa, onde expandir a nosa experiencia escénica ó incluir ó publico como parte esencial da peza a través das accións que se xeneren. Trátase de deixar de crear ficcións para deixarnos crear polos feitos intentando preservar o noso calor interno, a nosa frescura e bondade humana contra a tiranía da orde.
Bailar é un acto de #resistencia.
