Rede galega de teatros e auditorios

Petit cabaré é un espectáculo realizado por tres artistas da compañía Pista Catro que ofrecen ao espectador pequenos fragmentos showcase que permiten ao programador elexir entre a ampla variedade de artistas de Pistacatro.

Sinopse: Dous expertos operarios da limpeza descobren por casualidade as posibilidades que poden dar as súas ferramentas de traballo, combiadas con auga e xabón. A partir de aí, os personaxes emprenderán unha excitante viaxe conducidos polas fantásticas pompas de xabón.

O público sorprenderase e gozará con estas máxicas burbullas; pompas transparentes, con fume, con vapor, pequenas, grandes, estáticas ou voando polo escenario. O espectador camiñará da man destas personaxes por un mundo máxico, cheo de cor e de moito, moito humor.

Sinopse: O Consello Municipal está reunido para determiñar se o pago do rescate da bibliotecaria municipal debería figurar como gasto de persoal ou  como un gasto do fondo de Cultura... Un brote de varicela entre a banda de secuestradores complica ainda máis as cousas: poucas persoas quedan ben con granos na cara pero para uns ladróns resulta desastroso. O inxenio   e o corazón da bibliotecaria raptada fará virar os acontecementos e traerá novidades importantes para a Biblioteca Municipal e para as vidas dos terribles secuestradores.

Elenco: Raquel Espada, Victoria Teijeiro e Xurxo Cortázar

O PREMIO é unha comedia aceda que fala da situación das persoas dentro dun futuro próximo no que o progreso tecnolóxico e a loita cara ao éxito económico, sentimental e social fose tal, que se viron obrigadas a caer en “O Premio” como única fórmula de conseguir a felicidade.

O PREMIO é un reality en directo onde o público vota a quen merece levar o premio da súa vida: “Morrer logrando a fama. Todo por un soño”.

Tres finais posibles en función do desexo do público.

O Apalpador é un personaxe da tradición popular galega nado no Courel. Está ligado ás festas do Nadal e gústalle compartir connosco estes bonitos días. É un pastor mangallón e bo, de mirada doce e longas barbas coloradas que, co seu abrigo cheo de remendos e a grandes zancadas, percorre Galicia enteira.

En 1961 publicouse en Buenos Aires un dos libros máis sobranceiros da literatura galega. O máis editado, lido e traducido. O que todos lembramos con tenrura. O que todos asociamos con algunha vivencia propia ou herdada. Estamos perante unha importantísima celebración para a cultura galega: O 50 aniversario da 1ª edición das Memorias dun neno labrego 

É un programa de concerto especialmente pensado para lograr o maior éxito, xa que se seleccionan algúns dos fragmentos máis famosos da historia da zarzuela.

Obras tan recoñecidas como Luisa Fernanda, A Tabernera do Porto, Mariña, O Barberillo de Lavapies, A Revoltosa, A do Feixe de Rosas, O Gato Montés, etc., preséntanse interpretadas de forma maxistral por cantantes de primeira fila internacional.

A Banda das Apertas, composta por Magín Blanco, María Faltri, Jorge Juncal e Jerry Noia teñen un longo percorrido acompañando a A nena e o grilo nas súas propostas escénicas, e chegou o momento de voar sos.

Nesta nova produción as músicas do creador Magín Blanco conviven con outras coñecidas cancións que o público familiar recoñece e valora da historia da música contemporáneas, e que permitirán gozar en familia dun concerto, no que o público é parte do elenco: coreando, acompañando e sobre todo disfrutando con esta Banda das Apertas.

É o novo espectáculo do cómico e actor David Amor, no que o pontevedrés coas mans máis grandes, nos fala das súas novas inquietudes sen deixar de lado unha das súas últimas paixóns , os aeroportos.

Por suposto non podía faltar a música, onde David da un paso máis…. Ou un paso menos, según se mire. ¿Ou pensábades que participar en “Tu cara me suena” iba a quedar ahí?

Trátase de un espectáculo que nace do amor e da necesidade.

La soledad de Wally é unha produción de danza urbana, que consta de catro pezas individuais unidas por unha temática común, pero exploradas desce diferentes puntos de vista.

O sorriso dunha extraña, compartir unha lasaña de espinacas, espertarse cun berro de bós días, unha aperta.

Cando as relacións sociais son indispensables para as persoas e a ausencia delas ten consecuencias tan negativas, por que é tan dificíl admitir que nos sentimos sós?